প্ৰথম কথা, এইটো এটা ক্ৰিপিপাষ্টাতকৈ বেছি একো নহয়, অৰ্থাৎ কেৱল মনোৰঞ্জনৰ কাম কৰা কাহিনী। ইয়াৰে বেছিভাগৰে ছাচপেন্স বা হৰৰ থিম থাকে আৰু ইয়াক এনেদৰে লিখা হৈছে যে আমাক কাহিনীভাগৰ লগত জড়িত কৰা হৈছে, বাস্তৱ আৰু অলৌকিক উপাদান মিহলাই অকলে থকাৰ সময়ত চকু মুদিবলৈ ভয় কৰা হৈছে। এই লেখাটোত আমি যি ক্ৰিপিপাষ্টা উপস্থাপন কৰিম সেয়া কম পৰিচিত আৰু আটাইতকৈ ভয়ংকৰ, যিহেতু ইয়াৰ প্ৰতিবেদনবোৰ অতি আকৰ্ষণীয় আৰু বাস্তৱিক। SMILE.jpg কুকুৰটো কেৱল সাধাৰণ ভয়ংকৰ।

কাহিনীটো আৰম্ভ হয় এজন অচিনাকি অপেশাদাৰী লেখকে কোৱাৰ পৰা যিয়ে SMILE.dog বা SMILE.jpg নামৰ ভয়ংকৰ ছবি এখনৰ বিষয়ে শুনা উৰাবাতৰিৰ প্ৰতি অতি আগ্ৰহী। তেওঁ মেৰী ই মূলতঃ এটা চাইবেৰিয়ান খোলা, যিটো আন্ধাৰ পটভূমিত এটা ফ্লেছ আৰু ফটোখনৰ ক'ৰবাত এটা ভূতৰ হাতৰ দ্বাৰা পোহৰাই তোলা হয়, সাধাৰণতে হাত জোকাৰি থাকে। কুকুৰটোৰ হাঁহিটোৱেই আটাইতকৈ বেছি দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছিল, কিয়নো ইয়াৰ দাঁত আছিল মানুহৰ দাঁতৰ দৰে বহুত। কিংবদন্তি অনুসৰি যিয়েই এই ছবিখন দেখিলে এই ফটোখনক লৈ দুঃস্বপ্ন দেখিবলৈ ধৰিলে আৰু এই দুঃস্বপ্নবোৰত ফটোখনে SMILE.jpg খন পাছ কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিলে। কিন্তু ক’ৰ পৰা আহিল?

মেৰী ইৰ কাহিনী অনুসৰি এজন হেকাৰে এটা ফ’ৰামত প্ৰৱেশ কৰি এই ছবিখন পোষ্ট কৰিলেযে মঞ্চৰ সকলোৱে চাব পাৰিব। এই হেকাৰজনে চাইটটোত প্ৰৱেশ কৰাৰ বহু আগতেই smile.dog ইতিমধ্যে প্ৰচাৰিত হৈছিল বুলি আন উৰাবাতৰিও আছে।

কাহিনীলৈ উভতি আহোঁ, যেতিয়া অজ্ঞাত লেখকজনে মেৰীৰ সৈতে যোগাযোগ কৰে, তেওঁলোকক তেওঁলোকে বনাই চিকাগোৰ এখন হোটেলত এপইণ্টমেণ্ট লৈছিল যদিও কিবা কাৰণত তাই মন সলনি কৰি সাক্ষাৎকাৰ দিয়াৰ কিছু মুহূৰ্ত আগতে নিজকে নিজৰ কোঠাত আবদ্ধ কৰি ৰাখে। তাইৰ স্বামীয়ে পত্নীক শান্ত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে, কিন্তু একো নহয় আৰু তেওঁ মাত্ৰ আঁতৰি যায়। বছৰ বছৰ পিছত তেওঁ সেই মহিলাগৰাকীৰ পৰা এখন চিঠি পায় যিয়ে তেওঁক দিনটোৰ কেইঘণ্টামান হেৰুৱাই পেলালে।

তাইৰ চিঠিখনত তাই কয় যে সাক্ষাৎকাৰত যিটো ঘটিছিল তাত তাই অতি লাজ পাইছিল আৰু তাইৰ প্ৰকৃত কাৰণটো বুজাইছে হঠাতে মনৰ পৰিৱৰ্তন ৷ তাই কয় যে SMILE.jpg য়ে তাইৰ দুঃস্বপ্নবোৰক এদশকৰো অধিক সময় ধৰি খেদি ফুৰিছিল। এই সকলোবোৰৰ ডাঙৰ সমস্যাটো হ'ল সপোনবোৰে তাইক ফাইলটো পাছ কৰিবলৈ কৈছিল আৰু তাই ইমান দিনে এই সমস্যাটোৰ মাজেৰে আন মানুহক পাৰ কৰিবলৈ বাধ্য কৰাব নিবিচাৰিছিল।

অন্য মানুহ যিয়েও লাভ কৰিছিল মহিলাগৰাকীয়ে থকা ফ'ৰামৰ ফটোখন ইণ্টাৰনেটৰ পৰা নোহোৱা হৈ গ'ল আৰু আনকি গম পোৱা গ'ল যে তেওঁলোকৰ কিছুমানৰ অদ্ভুত কাৰণত মৃত্যু হৈছে বা আনকি আত্মহত্যাও হৈছে।

তাই ক্ষমা বিচাৰি চিঠিখন পঠিয়াইছিল আৰু এতিয়াও ফাইলটো লেখকলৈ পঠিয়াব পৰা নাই। তাই কয় যে ফাইলটো ফ্লপি ডিস্কত লুকুৱাই থোৱা আছিল আৰু তাই কাকো পাছ কৰিবলৈ যোৱা নাছিল। এটাৰ পিছতচিঠিখন পোৱাৰ সময়লৈকে মেৰীয়ে আত্মহত্যা কৰিছিল আৰু স্বামীয়ে ফ্লপি ডিস্কখন জ্বলাই পেলাইছিল। লেখকে দেখিলে যে ই সঁচাকৈয়ে বাস্তৱ হ’ব পাৰে গতিকে তেওঁ ইয়াক পাহৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে।

আটাইতকৈ আচৰিত কথাটো হ’ল যে কিছু সময়ৰ পাছত তেওঁ এটা নিৰ্দিষ্ট “হাঁহি”ৰ পৰা ইমেইল এটা আহিল, য’ত তলত লিখাটো লিখা আছিল “হেল্ল’, মই আপোনাৰ ইমেইল এটা ফ'ৰামত পাইছিলোঁ আৰু আপোনাৰ প্ৰফাইলে কৈছিল যে আপুনি Smile.dog ৰ প্ৰতি আগ্ৰহী। মই তেওঁক দেখিছো আৰু সকলোৱে কোৱাৰ দৰে তেওঁ ভয়ংকৰ নহয়। এটেচমেণ্ট হিচাপে আপোনালোকলৈ প্ৰেৰণ কৰিছো। মাত্ৰ প্ৰচাৰ কৰি আছে।” লেখকজন বিচলিত হৈছিল আৰু আমি নাজানো যে তেওঁ আচলতে ফটোখনৰ সৈতে সংলগ্নতাটো খুলিছিল নেকি, কিন্তু আমাৰ হাতত আচল ফটোখন আছে আৰু ই ঠিক তলত। নিজৰ একাউণ্টৰ বাবে চাওক। ওপৰত দেখুওৱা সকলোবোৰ ভুৱা আৰু ক্ৰিপিপাষ্টাৰ মতে এইটোৱেই আচল।

এই ভয়ানক কাহিনীটোৰ বিষয়ে আপুনি কি ভাবিলে? ভয় লাগে নেকি? তাত মন্তব্য কৰক।