آن صحنه در کاپیتان آمریکا را به خاطر دارید که در آن استیو راجرز پس از ورود به آن اتاق سرباز سازی فوق العاده به یک جنگجوی نخبه تبدیل می شود؟ این صحنه نمادین است و این سوال را مطرح می کند: آیا انجام این کار در زندگی واقعی امکان پذیر است؟

چه کسی می داند، تزریق مخلوط های عالی که افراد را قوی تر، چابک تر و مقاوم تر می کند؟ اگر ممکن بود، مطمئناً ارتش ها قبلاً این کار را می کردند، درست است؟ خوب، حداقل آنها تلاش کرده اند... و این بدان معناست که آن آزمایشات عجیب و غریب قبلاً اتفاق افتاده است.

یکی از این مطالعات در مکانی انجام شد که قبلاً به خاطر اتفاقات عجیب و غریبی که در آنجا رخ می دهد شناخته شده است: معروف منطقه 51 . به این ترتیب، منطقه 51 یک مکان دورافتاده در پایگاه نیروی هوایی ادواردز، در منطقه آزمایش و آموزش نوادا، در ایالات متحده است.

هدف دقیق این پایگاه ناشناخته است، اما طبق شواهد تاریخی، احتمالاً به آزمایش و توسعه هواپیماها و سیستم‌های تسلیحاتی کمک می‌کند.

بدیهی است که هرگز به عنوان راز توصیف نشده است، به ویژه به این دلیل که اعلام این که چیزی راز است معنی ندارد. با این حال، تمام اسناد تولید شده در آنجا محرمانه است، یعنی محرمانه است. دقیقاً به دلیل این پنهان کاری شدید، تئوری های توطئه زیادی در مورد منطقه 51 ایجاد شده است. از آنجایی که این یک پایگاه هوایی است، بیشتر نظریه ها مربوط به موجودات فرازمینی است.

پروژهAbigail

تکثیر/ویرایش

پروژه Abigail ظاهراً یکی از آزمایش‌هایی است که در آنجا انجام شده است و نسخه‌های زیادی مانند هر موقعیت محرمانه‌ای در اینترنت منتشر می‌شود. . داستان از سال 1943 آغاز می شود، زمانی که دانشمندی به نام آلبرت وسترن در حال کار برای ارتش ایالات متحده بر روی برخی از آزمایشات بود. بنابراین او در یک پایگاه نظامی مخفی نیروی هوایی مستقر شد که به وضوح منطقه 51 است.

اشتیاق یا وسواس دانشمند، تحقیق بر روی سرباز کامل بود که از چندین داوطلب برای آزمایش های انجام شده به عنوان پایه درخواست می کرد. با این حال، هیچ کس نمی خواست موش آزمایشگاهی باشد، به خصوص با توجه به ماهیت آزمایش.

آزمایش یک داروی جدید که می تواند باعث ریزش مو شود یک چیز است. دیگری این است که خود را تسلیم چیزهای دیوانه کنید به این امید کوچک که فوق العاده قوی شوید.

علاوه بر این، نمی‌توانست فقط کسی باشد. فردی که در این مطالعه شرکت می کرد باید کاملا قابل اعتماد بود تا داده ها و نتایج به دست دشمن نیفتد.

شایان ذکر است که این اتفاق در بحبوحه جنگ جهانی دوم رخ داد، بنابراین دشمنان زیادی وجود داشتند. بنابراین، او تصمیم گرفت که تنها فردی که با شرایط مطابقت دارد، دختر خودش باشد، که نام پروژه را ابیگیل گذاشت.

دانشمند دیوانه

Getty Images

اما، واضح است که او دانشمند دیوانه ای بود و مدت زیادی بعد از آن نگذشته بود.مطالعات شروع شد، همکارانش توصیه کردند که بهتر است متوقف شود. قیافه ابیگیل قبلاً تغییر کرده بود، صورتش را تغییر شکل داده و دندان هایش را آشکار کرده بود. موهایش شروع به ریزش کرد و پوستش عجیب و چروک شد.

با این وجود، دانشمند آلبرت وسترن می خواست آزمایش را به پایان برساند، زیرا معتقد بود که در پایان موفق خواهد شد و این تغییر شکل ها بخشی از این فرآیند است. علاوه بر این، اگر آزمایش قطع می شد، دختر در مدت کوتاهی می میرد. بنابراین ابیگیل در دستان پدرش به یک عجایب تبدیل شد.

هیولا در زیرزمین

کارمندان گزارش می دهند که مجبور بودند مقادیر زیادی غذا را برای موجود عظیمی که در دورافتاده ترین مکان های پایگاه نظامی به دام افتاده بود می بردند. حتی گاهی اوقات آلبرت را می دیدند که ساعت ها با هیولا صحبت می کند و همچنین گریه می کند.

ابیگیل غیرقابل تشخیص بود، تقریباً ده فوت قد داشت، پوستی کشیده داشت و هیچ دلیل یا ذره ای از انسانیت نداشت. او فقط یک حیوان وحشی و بد شکل بود.

همه دانشمندان موافقند که پروژه ابیگیل با شکست به پایان رسید، اما آلبرت نمی خواست جلوی آن را بگیرد. به این دلیل که می دانست دخترش قربانی خواهد شد. او سعی می کرد این کار را به هر طریقی انجام دهد.

دو سال طول کشید تا آلبرت سرانجام شکست خود را تصدیق کرد. او در نهایت جان خود را گرفت، اما ابتدا نامه ای نوشت و از همکارانش التماس کرد که به دخترش رحم کنند.

اما بدون آلبرت، ارتش ایالات متحده تمایلی به صرف پول بیشتر برای جبران خسارت نداشت. بنابراین آنها در نهایت ابیگیل را بدون غذا رها کردند و منتظر پایان او بودند.

شب اول صدای جیغ در راهروهای پایگاه نظامی شنیده شد. به نحوی ابیگیل موفق به فرار شد و دو سرباز زخمی شدند. افراد زیادی هستند که معتقدند این داستان حداقل برخی از عناصر واقعی را دارد، اگرچه برخی دیگر فکر می کنند که این فقط یک داستان ترسناک دیگر است.

مشکل این است که ما می دانیم که مطالعات دیوانه وار مانند این در سراسر جهان اتفاق افتاده است، به طوری که ما شواهد و اسنادی در مورد آن داریم. پروژه ابیگیل ممکن است درست نباشد، اما دانشمندان دیوانه و بدتر از آن، شرکت هایی هستند که تا به امروز از این نوع چیزها حمایت می کنند، همه به نام جنگ.