De FBI is een politie-eenheid van het ministerie van Justitie van de Verenigde Staten, die zowel als opsporingsdienst en als inlichtingendienst fungeert. Deze politie-eenheid heeft onderzoeksbevoegdheid over schendingen van meer dan tweehonderd categorieën federale misdrijven.

FBI-agenten hebben altijd al de belangstelling van de hele bevolking gewekt. En na series waarin hun werk wordt getoond, is die fascinatie alleen maar toegenomen. In de serie Mindhunter bijvoorbeeld helpen de agenten bij het bedenken en tekenen van het profiel van de seriemoordenaar.

Videospeler wordt geladen. Video afspelen Overslaan Achteruit Mute Huidige tijd 0:00 / Duur 0:00 Geladen : 0% Stream Type LIVE Zoeken naar live, momenteel achter live LIVE Resterende tijd - 0:00 1x Afspeelsnelheid

Hoofdstukken

• Hoofdstukken

Beschrijvingen

• beschrijvingen uit , geselecteerd

Ondertiteling

• bijschriften en ondertitels uit , geselecteerd

Audio Track

Beeld-in-beeld Volledig scherm

Dit is een modaal venster.

Er is geen compatibele bron gevonden voor dit medium.

Begin van dialoogvenster. Escape annuleert en sluit het venster.

TekstkleurZwartWitRoodGroenBlauwGeelMagentaCyan OpaciteitOpaqueSemi-Transparent TekstachtergrondkleurZwartWitRoodGroenBlauwGeelMagentaCyan OpaciteitOpaqueSemi-TransparentTransparentOpschriftgebied AchtergrondkleurZwartWitRoodGroenBlauwGeelMagentaCyan OpaciteitTransparentSemi-TransparentOpaque Lettergrootte50%75%100%125%150%175%200%300%400%TekstrandstijlNoneRaisedDepressedUniformDropshadowFontFamilieProportioneel schreefloosMonospace schreefloosProportioneel SerifMonospace SerifCasualScriptSmall Caps Reset alle instellingen terugzetten naar de standaardwaarden Gedaan Modaal dialoogvenster sluiten

Einde dialoogvenster.

Advertentie

Eenmaal gearresteerd, gebruiken ze een specifieke strategie om de ware persoonlijkheid van de seriemoordenaar te onthullen. Om deze interviews te doen, heb je enkele jaren training nodig en bij voorkeur een graad in psychologie. Maar er zijn enkele tips die experts John E. Douglas en Robert K. Ressler hebben gedeeld. We laten er hier enkele zien.

1 - Schrijf nooit iets op

Een van de moeilijkste dingen van de interviews is dat ze twee tot zes uur kunnen duren en dat de interviewers tijdens de interviews niets kunnen schrijven. En dan moeten ze een document van 57 pagina's invullen zodat het profiel van de crimineel kan worden opgebouwd.

Daarvoor is een goed geheugen nodig. En Douglas zei dat het meenemen van bandopnemers ook geen goed idee is omdat seriemoordenaars in de defensieve modus zitten. Ze zullen nadenken over wie de opname later zal horen. Of als de interviewers iets opschrijven, zullen ze nadenken over waarom ze het opschrijven.

2 - Op hetzelfde sinistere niveau blijven als zij...

Als je met een seriemoordenaar praat, moet je soms afdalen naar hetzelfde sinistere niveau als hem om zijn vertrouwen te winnen. Zoals het geval was met Richard Speck, een moordenaar die zeven studenten verpleegkunde vermoordde in Chicago's Community Hospital South in 1966. En een van de slachtoffers wist te ontsnappen. Maar de moordenaar dacht dat hij er acht had vermoord.

Tijdens het interview wilde Speck niet meewerken met Douglas, dus besloot de interviewer de andere kant op te gaan en begon te praten alsof de moordenaar niet in de kamer was. Hij zei tegen zijn collega: "hij nam acht mogelijke vrouwen van ons af, vind je dat eerlijk?" Na deze zin lachte Speck en begon te praten.

3 - De leugens onderscheiden

Zie ook: 7 rariteiten over de kinderen van Odin

In interviews met seriemoordenaars wil niemand tijd verspillen aan een pak leugens om het eigen ego van de misdadiger te voeden. En hoezeer verschillende misdadigers ook geïnterviewd worden terwijl ze in de dodencel zitten, ze zullen proberen de situatie te controleren.

Om deze reden zegt Douglas dat het altijd goed is om de situatie in handen te nemen en recht door zee te gaan met criminelen, zodat zij afzien van het vertellen van leugens over de misdaden.

4 - Wil niet dat ze wroeging of schuld voelen.

Dit vermogen dat de meesten van ons hebben om zich verdrietig te voelen en zich in te leven in de situatie van iemand die lijdt, is wat veel seriemoordenaars niet begrijpen. Zij kunnen immers alleen maar reageren met roofzuchtig gedrag. Daardoor kunnen ze misbruik maken van dat kind dat huilt omdat ze van haar ouders is gescheiden, of het meisje dat thuiskomtalleen.

En omdat ze op een roofzuchtige manier handelen, is het bijna onmogelijk hen te vragen zich slecht te voelen voor hun misdaden. Of enige vorm van wroeging te hebben.

5 - Gebruik dezelfde lichaamstaal als bij een afspraakje.

Volgens recente statistieken is lichaamstaal 55% van de communicatie. Dus in een interview met een moordenaar is de manier waarop de interviewer zich houdt uiterst belangrijk. En veel van de moordenaars voelen zich zo comfortabel mogelijk, in sommige gevallen worden zelfs de handboeien afgedaan.

De lichaamstaal van de ondervrager moet dezelfde zijn als die van een afspraakje. Hij moet de moordenaar aankijken, met de armen niet gekruist, de voeten naar voren, oogcontact houden en met een ontspannen stem. En woorden als "doden", "vermoorden" en "verkrachten" vermijden, want dat kan de moordenaar weer in een defensieve modus brengen.

6 - Wees op je hoede voor je geest

//www.youtube.com/watch?v=VSkNi5o7wKk

Over het algemeen zijn seriemoordenaars nogal manipulatieve mensen die mensen kunnen lezen om te weten wat ze wel of niet kunnen verbergen, dus Robert raadt aan dat het persoonlijke leven van de ondervraagde goed gestabiliseerd is om hem te helpen de manipulaties te vermijden die de moordenaar kan proberen te doen om de situatie te controleren.

7 - Interview nooit alleen

//www.youtube.com/watch?v=4AppnnYD8K4

Zie ook: Wat zijn immers de zeven zeeën?

Douglas en Robert gingen Edmund Kemper interviewen, een geboren moordenaar, volgens de onderzoekers.Dit omdat de man vrij lang en zwaar was.Hij gaf de interviewers verschillende punten die in het hoofd van een moordenaar omgaan.

Robert besloot hem opnieuw te interviewen, maar deze keer ging hij alleen. Toen hij klaar was met het interview, drukte hij op de knop om de bewakers te roepen, maar niemand kwam de kamer binnen. Na 15 minuten drukte hij opnieuw op de knop. En deze keer merkte Kemper dat hij angstig was. En de twee begonnen een woordenstrijd om te proberen elkaar te domineren. Dertig minuten later kwamen de bewakers. EnToen hij de kamer verliet, maakte Robert een belangrijke notitie om nooit alleen naar een interview te gaan.