সাগৰবোৰে পৃথিৱী গ্ৰহৰ বেছিভাগ অংশ গ্ৰহণ কৰে আৰু স্থলজ মহাকাশতকৈও ডাঙৰ। ইয়াৰ লগে লগে আমি অতি সোনকালে গম পাওঁ যে সাগৰৰ তলৰ জীৱ-জন্তু বিশাল। আজি লাখ লাখ প্ৰজাতি জীয়াই আছে আৰু অৱশ্যেই যিবোৰ নাইকিয়া হৈছে তাৰ আঁৰত এটা ডাঙৰ কাহিনী। এসময়ত সাগৰত বাস কৰা জীৱবোৰৰ ভিতৰত সাগৰীয় দানৱবোৰ নিশ্চয়কৈ আটাইতকৈ মনোযোগ আকৰ্ষণ কৰা জীৱবোৰৰ ভিতৰত অন্যতম।

আমি সাধাৰণতে এই দানৱবোৰক কল্পকাহিনীৰ সৈতে জড়িত কৰি লওঁ। কিন্তু প্ৰায় ৬.৬ কোটি বছৰৰ আগতে প্ৰকৃততে সাগৰীয় দানৱৰ অস্তিত্ব আছিল আৰু ইয়াৰ দৈৰ্ঘ্য ১২ মিটাৰ পৰ্যন্ত হৈছিল।

Video Player is loading. ভিডিঅ' খেলক খেলক পিছলৈ নিস্তব্ধ কৰক এৰি দিয়ক বৰ্তমান সময় 0:00 / সময়সীমা 0:00 লোড কৰা হৈছে : 0% ষ্ট্ৰিম ধৰণ LIVE লাইভ LIVEৰ পিছত বৰ্তমানে লাইভ কৰিব বিচাৰিব বাকী সময় - 0:00 1x প্লেবেক হাৰ

অধ্যায়সমূহ

• অধ্যায়সমূহ

বিৱৰণসমূহ

• বিৱৰণসমূহ বন্ধ, নিৰ্বাচিত

উপশিৰোনামাসমূহ

• কেপচনসমূহ আৰু উপশিৰোনামাসমূহ বন্ধ, নিৰ্বাচিত

অডিঅ' ট্ৰেক

ছবিত ছবি সম্পূৰ্ণ পৰ্দা

এইটো এটা মডাল উইন্ডো।

এই মাধ্যমৰ বাবে কোনো সুসংগত উৎস পোৱা নগ'ল।

সংলাপ উইন্ডোৰ আৰম্ভণি। এস্কেপে উইণ্ড' বাতিল আৰু বন্ধ কৰিব।

লিখনী ৰংবগা ক'লা ৰঙা সেউজীয়ানীলা হালধীয়ামেজেন্টাচ্যায়ান অস্পষ্টতাঅস্বচ্ছঅস্বচ্ছ অৰ্ধ-স্বচ্ছ লিখনী পটভূমি ৰংক'লাবগা ৰঙাসেউজীয়ানীলা হালধীয়া মেজেন্টাচায়ান অস্পষ্টতাঅস্বচ্ছঅৰ্ধ-স্বচ্ছস্বচ্ছ কেপচন এলেকাৰ পটভূমিৰংক'লাবগা ৰঙাসেউজীয়ানীলাহালধীয়ামেজেন্টাচায়ানঅস্পষ্টতাস্বচ্ছঅৰ্ধ-স্বচ্ছঅস্বচ্ছ ফন্টৰ আকাৰ50%75%100%125%150%175%200%300%400%উত্থাপন কৰা নাইউত্তৰহতনিযুক্তইউনিফৰ্মড্ৰপশ্বেড'ফন্ট পৰিয়ালআনুগতিক Sans-SerifMonospace Sans-Serif SerifMonospace SerifCasualScriptSmall Caps পুনৰায় সেট কৰক সকলো সংহতিসমূহ অবিকল্পিত মানসমূহলে পুনৰুদ্ধাৰ কৰক কৰা হৈছে বন্ধ কৰক মডাল সংলাপ

End of dialog window.

Advertisement

গৱেষকৰ মতে, মোছাছৰ নামৰ এই জীৱবোৰ আধুনিক যুগৰ কোমোডো ড্ৰেগনৰ সৈতে মিল আছিল, যদিও ইহঁতৰ পাখি আৰু ঠেং হাঁহৰ দৰে আছিল। আৰু শেহতীয়াকৈ এই প্ৰাণীটোৰ এটা নতুন প্ৰজাতি আৱিষ্কাৰ কৰা হৈছে।

সাগৰীয় দানৱ

ইতিহাস

এই নতুন প্ৰজাতিৰ মোছাছৰৰ জীৱাশ্মযুক্ত অৱশিষ্টসমূহ অউলাদ আব্দুনত পোৱা গৈছে বেচিন, মৰক্কোৰ খোৰিবগা প্ৰদেশত। এই দানৱটোৰ নাম আছিল Thalassatitan atrox। ই আন মোছাছৰকে ধৰি সাগৰীয় প্ৰাণী চিকাৰ কৰিছিল আৰু ইয়াৰ দীঘল আছিল ন মিটাৰ আৰু ইয়াৰ মূৰটো ১.৩ মিটাৰ দীঘল আছিল। ইয়াৰ বাবেই ই আছিল সাগৰৰ আটাইতকৈ মাৰাত্মক প্ৰাণী।

ইংলেণ্ডৰ বাথ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পুৰাজীৱবিজ্ঞান আৰু বিৱৰ্তন জীৱবিজ্ঞানৰ জ্যেষ্ঠ অধ্যাপক নিকোলাছ আৰ লংৰিচৰ মতে এই সাগৰীয় দানৱবোৰৰ উত্থানৰ সময় শেষত আছিল ক্ৰিটেচিয়াছ যুগত, যেতিয়া সমুদ্ৰপৃষ্ঠ বৰ্তমানৰ তুলনাত বেছি আছিল আৰু আফ্ৰিকাৰ এটা বৃহৎ অঞ্চল বানপানীত বুৰাই পেলাইছিল।

সেই সময়ত...বাণিজ্যিক বতাহৰ দ্বাৰা পৰিচালিত সাগৰৰ সোঁতে পুষ্টিকৰ পদাৰ্থ সমৃদ্ধ গভীৰ পানীক পৃষ্ঠলৈ লৈ আহিছিল। ফলত এক সমৃদ্ধ সাগৰীয় পৰিৱেশ তন্ত্ৰৰ সৃষ্টি হ’ল।

বেছিভাগ মোছাছৰৰ চোলা দীঘল আৰু মাছ ধৰাৰ বাবে সৰু দাঁত আছিল। কিন্তু থালাচিটিটান আছিল একেবাৰে বেলেগ। ইয়াৰ থুঁতৰি চুটি বহল আৰু চোলা শক্তিশালী আছিল, অৰ্কাৰ দৰে। ইয়াৰ উপৰিও ইয়াৰ মূৰৰ খুলিৰ পিছফালটো বহল আছিল যাতে ইয়াৰ চোলাৰ ডাঙৰ পেশীবোৰ ভৰি পৰে, যাৰ ফলত ইয়াক অতি শক্তিশালী কামোৰ দিয়া হৈছিল।

ভয় কৰা শিকাৰু

G1

ল’ক নেছ মনষ্টাৰ আৰু ক্ৰেকেন আদি কিছুমান সাগৰীয় দানৱ কিংবদন্তিৰ বাহিৰে আন একো নহয়। কিন্তু আমি গ্ৰহটোত বসবাস কৰাৰ আগতে যিবোৰ সাগৰীয় সৰীসৃপ আছিল সেইবোৰক সাগৰীয় দানৱ বুলি ক’ব পাৰি আৰু বৰ্ণনা কৰিব পাৰি।

বিশেষকৈ এটা পৰিয়াল হ’ল মোছাছাউৰিডে। গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে মোছাছৰ হয়তো পূৰ্বতে ভবাতকৈ বহু বেছি শক্তিশালী সাঁতোৰবিদ আছিল।

এই পৰিয়ালত বহুতো প্ৰজাতি আৰু উপপ্ৰজাতি আছিল। ইয়াৰ উদাহৰণ আছিল ডালাছৰাছ। জন্তুটোৰ দৈৰ্ঘ্য এক মিটাৰতকৈও কম আছিল। কিন্তু আন কিছুমানৰ আকাৰ সঁচাকৈয়ে দানৱীয় আছিল, ১৫.২ মিটাৰ পৰ্যন্ত আছিল।

এই প্ৰাণীবোৰৰ মূৰৰ খুলিবোৰ ইহঁতৰ আধুনিক আত্মীয় মনিটৰ টিকটিকিৰ মূৰৰ খুলিৰ সৈতে মিল খায়। দীঘলীয়া শৰীৰ আৰু এলিগেটৰৰ দৰে ঠেং আছিল। বিশাল হোৱাৰ উপৰিও ইয়াৰ চোলাবোৰ শক্তিশালী আছিলদুশাৰী চোকা দাঁত। আৰু যদিও সিহঁত বিশাল আছিল, সিহঁতে ছুপাৰ ফাষ্ট সাঁতুৰিছিল।

এইটো সম্ভৱ হোৱাৰ এটা কাৰণ হ'ল সিহঁতৰ বুকুত প্ৰবল আঘাত। বিজ্ঞানীসকলে ভাবিছিল যে ইমান ডাঙৰ জীৱ এটা ইমান বেগেৰে কেনেকৈ গতি কৰিব পাৰে। আৰু লছ এঞ্জেলছ কাউন্টি মিউজিয়াম অৱ নেচাৰেল হিষ্ট্ৰীৰ গৱেষকসকলে প্লট’ছ’ৰাছৰ জীৱাশ্ম বিশ্লেষণ কৰিছিল। এই বিশেষ মোছাছৰৰ শৰীৰটো অধিক সুশৃংখলিত ফিউজিফৰ্ম, পাখি পাতল আৰু ঠেংৰ পাখি আছিল অতি শক্তিশালী।

গতিকে, বিজ্ঞানীসকলে বুজি পাইছিল যে এই প্ৰাচীন সাগৰীয় দানৱবোৰৰ ডাঙৰ, শক্তিশালী পেক্টৰেল বেল্ট আছিল। আগফালৰ অংগবোৰক সহায় কৰা হাড় আছিল, যিবোৰ বেলচা আকৃতিৰ আছিল। এটা গৱেষণা সূত্ৰৰ মতে প্লট’ছ’ৰাছ আৰু ইয়াৰ আত্মীয়সকলে ঠেং ব্যৱহাৰ কৰি পানীৰ মাজেৰে দীৰ্ঘ দূৰত্বত আগুৱাই লৈ গৈছিল।

এই পেক্ট’ৰেল গাৰ্ডলটো অসমতাপূৰ্ণ আছিল। আৰু এই সংকেতে দেখুৱাইছিল যে প্লট’ছ’ৰাছে এডাকচন নামেৰে জনাজাত এটা শক্তিশালী, তললৈ টানিব পৰা গতি ব্যৱহাৰ কৰিছিল। বিশ্লেষণৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি যে মোছাছৰে সেই পেডেলৰ দৰে আগফালৰ অংগবোৰৰ সৈতে বুকুৰ গতি কৰিছিল। আৰু সেইটোৱে তেওঁলোকক চুটি বিস্ফোৰণত দ্ৰুত বুষ্ট দিছিল।

See_also: ইতিহাসৰ আটাইতকৈ প্ৰিয় কাৰ্টুনৰ বিষয়ে ১৫টা মজাৰ তথ্য

দৈত্যকায় দানৱ

G1

বিপুলভাৱে শক্তিশালী ঠেংৰ সৈতে একেলগে এই দানৱবোৰৰ শক্তিশালী দীৰ্ঘ দূৰত্বৰ ফ্লিপাৰ আছিল , কিন্তু যিয়ে চুটি দূৰত্বৰ স্প্ৰিণ্টতো পাৰদৰ্শিতা দেখুৱাইছিল কাৰণ...ইয়াৰ পূৰ্বৰ সদস্যসকল। গতিকে চাৰিটা অংগযুক্ত জীৱৰ ভিতৰত জীৱিত হওক বা নহওক, মোছাছৰ একমাত্ৰ।

See_also: ১০টা "দুখীয়া" কাম আপুনি নিশ্চিতভাৱে কৰিছে

এই বিশাল প্ৰাণীবোৰে অকলে ৰাজত্ব কৰিছিল বুলি যিয়ে ভাবে, তেওঁ ভুল। আন বিশাল সাগৰীয় সৰীসৃপৰ সৈতে খাদ্যৰ বাবে মোছাছৰৰ বহুত প্ৰতিযোগিতা আছিল। ইয়াৰে এটা আছিল প্লেচিঅ’ছ’ৰ, যিটো অতি দীঘল ডিঙিৰ বাবে জনাজাত আছিল আৰু ইচ্থাইঅ’ছ’ৰ, যিটো ডলফিনৰ দৰে দেখা গৈছিল।

কিন্তু প্ৰতিযোগিতা থাকিলেও ব্ৰিটানিকাৰ মতে এই শিকাৰুবোৰৰ সকলোৰে বাবে প্ৰচুৰ চিকাৰ আছিল . মাছৰ অভাৱ নাছিল। তদুপৰি মোছাছৰবোৰে এমোনাইট আৰু কাটলফিছ খাইছিল।

প্ৰাণীজগতত সফলতা লাভ কৰাৰ পিছতো ৬.৬ কোটি বছৰ আগতে ডাইনোছৰৰ লগতে মোছাছৰ বিলুপ্ত হৈ পৰিছিল। এই বিলুপ্তি আমাৰ বাবে ভাল কথা আছিল, কিয়নো ইয়াৰে কিছুমান যথেষ্ট ডাঙৰ আছিল যাতে বেছি কষ্ট নকৰাকৈয়ে প্ৰাপ্তবয়স্ক মানুহৰ সমগ্ৰতা গিলি পেলাব পৰা যায়।

উৎস: ইতিহাস, G

চিত্ৰ: ইতিহাস, G1