কেৱল মহৰ কথা ক’লেই এনেকুৱা লাগে যেন আপুনি ইতিমধ্যে তেওঁলোকৰ “zzzzz” শুনিব পাৰে আৰু আপুনি অনুভৱ কৰিব পাৰে যে ইহঁত আমাৰ কাষ চাপিছে। আৰু অৱশ্যেই তেওঁলোকে দিয়া বিৰক্তিকৰ ষ্টিংটোও আছে। এই সমস্যাই বিশ্বৰ প্ৰায় সকলোকে প্ৰভাৱিত কৰে। ঠিক এই কাৰণেই মহৰ কামোৰৰ সমাধান নিখুঁত হ’ব, বা সঁচাকৈয়ে ক’বলৈ গ’লে, ইয়াক ৰোধ কৰিবলৈ।

এই সমাধানটো হয়তো অবাৰ্ন বিশ্ববিদ্যালয়ৰ গৱেষকসকলে আৱিষ্কাৰ কৰিছে যেন লাগে। কাৰণ তেওঁলোকে এটা নতুন কলা সৃষ্টি কৰিছিল, যাৰ এক অনন্য জ্যামিতিক গঠন আছে, আৰু যিয়ে মহৰ কামোৰ ৰোধ কৰে।

গৱেষকসকলৰ নেতৃত্বত আছিল পতংগবিজ্ঞান আৰু উদ্ভিদ ৰোগবিজ্ঞানৰ সহকাৰী অধ্যাপক জন বেকমেন আৰু তেওঁলোকৰ দৃষ্টিত এই নতুন মহৰ কামোৰৰ দ্বাৰা সংক্ৰমিত ৰোগ প্ৰতিৰোধৰ ক্ষেত্ৰত কলা এটা মাইলৰ খুঁটি হ'ব পাৰে।

কলা

ডিজিটেল লুক

পূৰ্বৰ অধ্যয়নত দেখাৰ দৰে, স্বাভাৱিক কাপোৰ আৰু... টাইট ফিটিং কাপোৰে কামোৰৰ পৰা ৰক্ষা নকৰে। ইয়াৰ বাবেই গৱেষকসকলে তেওঁলোকৰ অধ্যয়ন চলাইছিল আৰু প্ৰগ্ৰেমেবল মেচিনৰ সৈতে পৰীক্ষাৰ জৰিয়তে তেওঁলোকে এনে এটা আৰ্হি সৃষ্টি কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল যিয়ে প্ৰকৃততে মহৰ কামোৰ ৰোধ কৰিব পাৰে।

এয়া সম্ভৱ কাৰণ এই আৰ্হিটোৱে মাইক্ৰস্কোপিকত জাল সৃষ্টি কৰে যিটো স্তৰত পোক-পৰুৱাক কাপোৰৰ মাজেৰে যাবলৈ নিদিয়ে। আৰু অৱশ্যেই কেৱল সুৰক্ষা কাৰকটোৱেই লক্ষ্য কৰা হোৱা নাছিল।সৃষ্টিৰ সময়ত হিচাপ। লগতে কাৰণ গৱেষকসকলেও কাপোৰখনৰ আৰামৰ প্ৰতি চিন্তিত আছিল।

গৱেষকসকলে এই কাপোৰখন ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ ভাল হোৱালৈকে কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰিছিল। তেওঁলোকে আকাংক্ষিত ফলাফল পোৱাৰ পিছত ইয়াক লেগিংছৰ টেক্সচাৰৰ সৈতে তুলনা কৰিলে, অৰ্থাৎ পলিয়েষ্টাৰৰ সৈতে ইলাষ্টেন হোৱাৰ দৰে।

কোনো কামোৰ নাই

ৰেণ্টোকিল

যদিও কাপোৰখন ইতিমধ্যে পিন্ধিবলৈ ভাল টেক্সচাৰত আছে, গৱেষকসকলে আৰু উন্নত আৰাম লাভৰ বাবে কাম কৰি যাব বিচাৰে আৰু ভৱিষ্যতে ইয়াৰ দ্বাৰা নিৰ্মিত কাপোৰৰ এটা লাইন মুকলি কৰিব বিচাৰে।

আন এটা আশা গৱেষকসকলে কয় যে এই আৰ্হিটো কাপোৰ নিৰ্মাতাসকলক অনুজ্ঞাপত্ৰ দিব পাৰি, যাৰ অৰ্থ হ'ব যে ইয়াক অতি বৈচিত্ৰময় টুকুৰাত প্ৰয়োগ কৰিব পৰা যাব।

এই সৃষ্টি আৰু আৱিষ্কাৰৰ ভাল ফলাফল থাকিলেও, কাপোৰখন এতিয়াও বিকশিত কৰা হৈছে। অৰ্থাৎ পিছলৈ ই সমগ্ৰ বিশ্বতে মহৰ দ্বাৰা সংক্ৰমিত ৰোগ প্ৰতিৰোধৰ ক্ষেত্ৰত ব্যৱহাৰ কৰা সম্পদ হ’ব পাৰে।

মহ

ব্ৰিয়ানা নিকোলেট্টি

যদিও এই কাপোৰ বজাৰত নপৰে, মানুহে মহৰ কামোৰৰ পৰা নিজকে অতি বৈচিত্ৰময়ভাৱে ৰক্ষা কৰে। অৱশ্যে এনেকুৱাও আছে যিবোৰৰ এই পোকবোৰৰ বিৰুদ্ধে প্ৰাকৃতিক বিকৃতকাৰী থকা যেন লাগে। আৰু কিছুমান মানুহক আনৰ দৰে কামোৰাৰ কাৰণ কি?

উত্তৰৰ সৈতে জড়িত...মানুহক আগুৰি থকা অদৃশ্য ৰাসায়নিক পৰিৱেশ। কাৰণ মহে নিজৰ চিকাৰ ধৰা পেলাবলৈ বিশেষ আচৰণ আৰু সংবেদনশীল অংগ ব্যৱহাৰ কৰে। ইয়াৰ জৰিয়তে তেওঁলোকে চিকাৰে নিৰ্গত কৰা ৰাসায়নিক লেখ-জোখ ধৰা পেলাব পাৰে।

ইয়াৰে কাৰ্বন ডাই অক্সাইড এটা উল্লেখযোগ্য কাৰক। আৰু যেতিয়া মানুহে কাৰ্বন ডাই অক্সাইড উশাহ লয়, তেতিয়া ই বতাহত প্লুমত থাকে যিবোৰ মহে ব্ৰেডক্ৰামৰ খোজৰ দৰে অনুসৰণ কৰে। নেদাৰলেণ্ডৰ ৱেগেনিংগেন বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পতংগবিজ্ঞানী জুপ ভান লুনে ব্যাখ্যা কৰে যে, “মহে কাৰ্বন ডাই অক্সাইডৰ এই স্পন্দনৰ প্ৰতি নিজকে অভিমুখী হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু স্বাভাৱিক পৰিৱেশৰ বায়ুত থকাতকৈ অধিক ঘনত্ব অনুভৱ কৰাৰ লগে লগে বতাহৰ ওপৰলৈ উৰি থাকে।” কাৰ্বন ডাই অক্সাইড, মহে ৫০ মিটাৰ পৰ্যন্ত দূৰত্বত থাকিলেও নিজৰ চিকাৰ অনুসৰণ কৰিবলৈ সক্ষম হয়। আৰু যেতিয়া ইহঁত সম্ভাৱ্য চিকাৰৰ পৰা প্ৰায় এক মিটাৰ দূৰত থাকে, তেতিয়া এই পোকবোৰে ব্যক্তিভেদে বেলেগ বেলেগ কেইবাটাও কাৰকৰ কথা লক্ষ্য কৰে, যেনে ৰং, জলীয় বাষ্প আৰু উষ্ণতা।

বিজ্ঞানীসকলে বিশ্বাস কৰা মতে, ৰাসায়নিক পদাৰ্থটো মানুহৰ ছালত অণুজীৱৰ কলনীৰ দ্বাৰা উৎপন্ন হোৱা যৌগবোৰে মহে কাক কামোৰিব বা নকৰিব সেইটো বাছনি কৰাত মূল ভূমিকা পালন কৰে।

“বেক্টেৰিয়াই আমাৰ ঘামচি ওলোৱা গ্ৰন্থিৰ নিঃসৰণক অস্বাভাৱিক যৌগলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে যিবোৰ...বায়ুৰ মাজেৰে মহৰ মূৰৰ ঘ্ৰাণ ব্যৱস্থালৈ পৰিবহণ কৰা হয়”, ভ্যান লুনে আঙুলিয়াই দিলে।

এইটো ৩০০ৰো অধিক বিভিন্ন যৌগৰে গঠিত, যিবোৰ জিনীয় আৰু পৰিৱেশগত কাৰকৰ বাবে ব্যক্তিভেদে ভিন্ন হয়। সেইবাবেই এই অনুপাতৰ পাৰ্থক্যই শেষত এজন ব্যক্তিক আনতকৈ মহে কামোৰাৰ সম্ভাৱনা বেছিকৈ প্ৰভাৱিত কৰি পেলাব পাৰে।

২০১১ চনৰ এক অধ্যয়ন অনুসৰি, যিসকল পুৰুষৰ ছালত বিভিন্ন ধৰণৰ অণুজীৱৰ বৈচিত্ৰ্য বেছি আছিল, তেওঁলোকৰ সংখ্যা কম আছিল কম বৈচিত্ৰ্য থকাসকলতকৈ বিন্ধি দিয়া। কিন্তু ৱাশ্বিংটন বিশ্ববিদ্যালয়ৰ জীৱবিজ্ঞানৰ সহযোগী অধ্যাপক জেফ ৰিফেলে আঙুলিয়াই দিয়াৰ দৰে এই মাইক্ৰ’বায়’লজিকেল কলনীবোৰ সময়ৰ লগে লগে সলনি হ’ব পাৰে, বিশেষকৈ যদি কোনো ব্যক্তি অসুস্থ হয়।

যদিও তেওঁ ছালৰ মাইক্ৰ’বায়’ম নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব নোৱাৰে ৰিফেলে আঙুলিয়াই দিয়ে যে কিছুমান কামোৰৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ মানুহে কৰিব পৰা কাম আছে, যেনে বাহিৰলৈ ওলাই যোৱাৰ সময়ত পাতল ৰং পিন্ধা কাৰণ “মহে ক’লা ৰং ভাল পায়”। আৰু অৱশ্যেই ৰিপেলেণ্টৰ ব্যৱহাৰেও বহুত সহায় কৰে।

উৎস: ডিজিটেল লুক, মিষ্ট্ৰীজ অৱ দ্য ৱৰ্ল্ড

চিত্ৰ: ডিজিটেল লুক, ৰেণ্টোকিল, ব্রায়ানা নিকোলেট্টি