แค่พูดถึงยุงก็เหมือนกับว่าคุณได้ยินเสียง "zzzzz" ของพวกมันแล้ว และคุณก็รู้สึกได้ว่าพวกมันกำลังเข้ามาหาเรา และแน่นอนว่ายังมีความน่ารำคาญที่พวกเขามอบให้อีกด้วย นี่เป็นปัญหาที่ส่งผลกระทบต่อแทบทุกคนทั่วโลก ด้วยเหตุผลนี้ วิธีแก้ปัญหายุงกัดจึงเหมาะที่สุดหรือมากกว่านั้น เพื่อป้องกันไม่ให้มันเกิดขึ้น

ดูเหมือนว่านักวิจัยจากมหาวิทยาลัยออเบิร์นอาจค้นพบวิธีแก้ปัญหานี้ นั่นเป็นเพราะพวกเขาสร้างเนื้อเยื่อใหม่ซึ่งมีโครงสร้างทางเรขาคณิตที่ไม่เหมือนใคร และป้องกันการถูกยุงกัด

นักวิจัยนำโดย John Beckmann ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านกีฏวิทยาและโรคพืช และในมุมมองของพวกเขา เนื้อเยื่อใหม่นี้ เนื้อเยื่ออาจเป็นหลักสำคัญในการป้องกันโรคที่ติดต่อผ่านการถูกยุงกัด

เนื้อเยื่อ

รูปลักษณ์ดิจิทัล

ดังที่เห็นในการศึกษาก่อนหน้านี้ เสื้อผ้าปกติและ ผ้ารัดรูปไม่ป้องกันการกัด ด้วยเหตุนี้ นักวิจัยจึงทำการศึกษาและผ่านการทดลองกับเครื่องที่ตั้งโปรแกรมได้ พวกเขาสามารถสร้างรูปแบบที่สามารถป้องกันการถูกยุงกัดได้

เป็นไปได้เนื่องจากรูปแบบนี้สร้างตาข่ายที่กล้องจุลทรรศน์ ระดับที่ไม่ให้แมลงผ่านเนื้อผ้า และแน่นอนว่าไม่ใช่แค่ปัจจัยการป้องกันเท่านั้นที่ถูกนำมาพิจารณาบัญชีในขณะที่สร้าง นอกจากนี้ เนื่องจากนักวิจัยยังกังวลเกี่ยวกับความสบายของเนื้อผ้า

นักวิจัยทำงานอย่างหนักจนได้ผ้านี้ที่ใช้งานได้ดี หลังจากที่ได้ผลลัพธ์ตามที่ต้องการแล้ว พวกเขาจึงเปรียบเทียบกับเนื้อสัมผัสของกางเกงเลกกิ้ง ราวกับว่ามันเป็นอีลาสเทนผสมโพลีเอสเตอร์

ไม่มีสารกัด

Rentokil

แม้ว่าเนื้อผ้าจะมีพื้นผิวที่สวมใส่ได้ดีอยู่แล้ว แต่นักวิจัยยังต้องการทำงานต่อไปเพื่อให้ได้ความสบายที่ดียิ่งขึ้น และในอนาคต จะเปิดตัวเสื้อผ้าที่ผลิตด้วยผ้าดังกล่าว

ความคาดหวังอีกอย่างของ นักวิจัยระบุว่ารูปแบบนี้สามารถให้สิทธิ์แก่ผู้ผลิตเสื้อผ้าได้ ซึ่งหมายความว่าสามารถนำไปใช้กับชิ้นงานที่หลากหลายที่สุด

แม้ว่าการสร้างสรรค์และการค้นพบนี้จะให้ผลลัพธ์ที่ดี แต่ผ้าก็ยังอยู่ระหว่างการพัฒนา นั่นคือ ในภายหลังมันสามารถเป็นทรัพยากรที่ใช้ในการป้องกันโรคที่ส่งโดยยุงทั่วโลก

ยุง

Brianna Nicoletti

ในขณะที่ผ้านี้ ไปไม่ถึงตลาด ผู้คนป้องกันตนเองจากการถูกยุงกัดด้วยวิธีต่างๆ กันมากที่สุด อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างที่ดูเหมือนจะมีคุณสมบัติขับไล่แมลงเหล่านี้โดยธรรมชาติ แล้วอะไรคือเหตุผลว่าทำไมบางคนถึงไม่กัดเหมือนคนอื่น

คำตอบนั้นเกี่ยวข้องกับภูมิทัศน์ทางเคมีที่มองไม่เห็นซึ่งล้อมรอบผู้คน นั่นเป็นเพราะยุงใช้พฤติกรรมพิเศษและอวัยวะรับสัมผัสเพื่อตรวจจับเหยื่อของพวกมัน ด้วยเหตุนี้ พวกมันจึงสามารถตรวจจับร่องรอยทางเคมีที่เหยื่อปล่อยออกมา

ในจำนวนนี้ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นปัจจัยสำคัญ และเมื่อผู้คนหายใจเอาก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ออกมา มันจะอยู่ในอากาศเป็นขนนกซึ่งยุงจะเกาะตามเหมือนเศษขนมปัง Joop van Loon นักกีฏวิทยาแห่งมหาวิทยาลัย Wageningen ในเนเธอร์แลนด์อธิบายว่า "ยุงเริ่มปรับทิศทางตัวเองไปยังชีพจรของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และยังคงบินทวนลมเมื่อพวกมันรับรู้ถึงความเข้มข้นที่สูงกว่าที่อากาศปกติมีอยู่" Joop van Loon นักกีฏวิทยาแห่งมหาวิทยาลัย Wageningen ในเนเธอร์แลนด์อธิบาย

ผ่าน คาร์บอนไดออกไซด์ ยุงสามารถติดตามเหยื่อได้แม้ว่าจะอยู่ห่างออกไปถึง 50 เมตรก็ตาม และเมื่อพวกมันอยู่ห่างจากเหยื่อที่เป็นไปได้ประมาณหนึ่งเมตร แมลงเหล่านี้คำนึงถึงปัจจัยหลายอย่างที่แตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล เช่น สี ไอน้ำ และอุณหภูมิ

ตามที่นักวิทยาศาสตร์เชื่อ สารเคมี สารประกอบที่ผลิตโดยอาณานิคมของจุลินทรีย์บนผิวหนังมีบทบาทสำคัญในการเลือกยุงว่าจะกัดใครหรือไม่

“แบคทีเรียเปลี่ยนสารคัดหลั่งจากต่อมเหงื่อของเราให้กลายเป็นสารระเหยที่ส่งผ่านอากาศไปยังระบบการดมกลิ่นในหัวของยุง” Van Loon ชี้ให้เห็น

สารนี้ประกอบด้วยสารประกอบต่างๆ มากกว่า 300 ชนิด ซึ่งแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคลเนื่องจากปัจจัยทางพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อม นั่นเป็นสาเหตุที่ความแตกต่างในสัดส่วนเหล่านี้สามารถจบลงด้วยอิทธิพลและทำให้คนหนึ่งคนมีแนวโน้มที่จะถูกยุงกัดมากกว่าคนอื่นๆ

จากการศึกษาในปี 2554 ผู้ชายที่มีความหลากหลายมากกว่าในความหลากหลายของจุลินทรีย์ในผิวหนังของพวกเขามีน้อยกว่า เต็มไปด้วยหนามมากกว่าผู้ที่มีความหลากหลายน้อยกว่า อย่างไรก็ตาม ดังที่เจฟฟ์ ริฟเฟล รองศาสตราจารย์ด้านชีววิทยาแห่งมหาวิทยาลัยวอชิงตัน ชี้ให้เห็นว่า อาณานิคมของจุลินทรีย์เหล่านี้สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมีคนป่วย

แม้ว่าจะไม่สามารถควบคุมไมโครไบโอมของผิวหนังได้ อย่างมาก Riffell ชี้ให้เห็นว่ามีหลายสิ่งที่ผู้คนสามารถทำได้เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกกัด เช่น การสวมใส่เสื้อผ้าสีอ่อนเมื่อออกไปกลางแจ้ง เพราะ “ยุงชอบสีดำ” และแน่นอนว่าการใช้สารขับไล่ยังช่วยได้มาก

ที่มา: Digital Look, Mysteries of the World

รูปภาพ: Digital Look, Rentokil, Brianna Nicoletti