سیاره ما کاملاً مرموز است. و یکی از راه‌های اثبات آن این است که دانشمندان همیشه در حال اکتشافات جدید در مورد آن و چگونگی آن در دوران باستان هستند. بین 200 تا 300 میلیون سال پیش، ترکیب سیاره ما با آنچه امروز می دانیم بسیار متفاوت بود. تنها یک توده غول پیکر قاره ای وجود داشت که پانگه آ نام داشت. حتماً در مورد آن شنیده اید. از زمانی که وارد دبستان شدیم محتوای مهر شده است. قاره آمریکا، آفریقا، اروپا، آسیا، قطب جنوب و اقیانوسیه همه یکی بودند.

چیزی که ممکن است بسیاری ندانند این است که حتی قبل از پانگه آ ابرقاره دیگری وجود داشت. رودینیا نام داشت و تقریباً 700 میلیون سال پیش وجود داشت. زمان وجود آن باعث بحث هایی می شود زیرا حتی با وجود منابع فناوری هنوز نمی توان آن را دقیقاً تعریف کرد.

معلوم است که رودینیا میلیون ها سال پیش بین دو دوره مهم تاریخ وجود داشته است: مزوپروتروزوییک و نئوپروتروزوییک. از آنجایی که بین این دوره ها بوده است، ممکن است بین یک میلیارد تا 540 میلیون سال پیش اتفاق افتاده باشد. در آن زمان، این ابرقاره توسط یک اقیانوس بزرگ احاطه شده بود که میرووی نام داشت.

در این مرجع، می توانید ببینید که هیچ چیز در آن زمان مانند آنچه امروز داریم، نبود. به تمام معناها مانند شرایط اقلیمی، نوع زمین شناسی یا پوشش گیاهی و حتیحتی تحت شرایط لازم برای وجود حیات.

اهمیت

رودینیا به دلیل نقشی که در ظهور بعدی قاره های دیگر دارد، مهم است. آنهایی که اساس تشکیلات قاره ای بودند که امروز می شناسیم. او یک بلوک واحد بود که بیشتر زمین را پوشانده بود. و توسط یک اقیانوس واحد احاطه شده بود که در سراسر سیاره امتداد داشت. برای میلیون ها سال بدون تغییر باقی مانده است.

در دوره ای که رودینیا وجود داشت، زمین دستخوش چندین تغییر آب و هوای شدید شده است. سیاره ما با یک دوره گرما طولانی و شدید روبرو می شد که در آن به یک بیابان تبدیل می شد. و سپس به یک توپ بزرگ از یخ تبدیل شد. در این دگرگونی، حتی اقیانوس‌ها نیز یخ زده می‌شدند و برای مدت طولانی به همین شکل باقی می‌ماندند.

و این شرایط برای بقا در این سیاره ضروری بود. و این باعث انقراض بسیاری از گونه‌ها و اثربخشی آن دسته از حیواناتی می‌شد که به بهترین وجه با شرایط آن دوره سازگاری داشتند.

شکل رودینیا نتیجه یک فرآیند طولانی جمع‌آوری صفحات تکتونیکی بود. هنگامی که آنها با هم برخورد کردند، صخره های عظیمی را تشکیل دادند و قاره را متحد کردند.

طبق مطالعات زمین شناسی، شکافت رودینیا در حدود 700 میلیون سال پیش اتفاق افتاد، زمانی که توده های ابرقاره به آرامی شروع به جدا شدن کردند.منشاء قاره های جدید.

یکی از فرضیه های جدایی رودینیا این است که ابرقاره از گرم شدن سیاره جدا شده است. که با آن درجه حرارت بالاتر، یخی که زمین و اقیانوس ها را پوشانده بود، آب می کرد. و بنابراین آنها شرایطی را برای گسترش توده هایی که قاره را تشکیل می دادند ایجاد می کردند. و بنابراین قاره شروع به تقسیم به قاره های دیگر کرد.

شواهد

در دهه های اخیر دانشمندان شواهدی از وجود رودینیا در بقایای زمین شناسی در صخره های سازنده پیدا کرده اند. از جاهای مختلف آنهایی که در مناطقی از قاره های آمریکا تا آفریقا و از اروپا و آسیا می گذرند.