Mapa świata to obraz, który widziałeś miliony razy, a może nawet zapamiętałeś w swojej głowie. Widzisz więc kontynenty i zbiornik wodny. Ta woda to morze i patrząc na mapę, wydaje się, że jest to po prostu jeden wielki zbiornik wodny.

W ten sposób ludzie nadawali nazwy poszczególnym regionom, ułatwiając ich transport i badanie. oceany Z pewnością nie są braćmi ani kuzynami, ani nawet krewnymi!

Bariera między Oceanem Spokojnym a Oceanem Atlantyckim

Reprodukcja

Granica między Oceanem Spokojnym a Oceanem Atlantyckim jest bardzo zauważalna, do tego stopnia, że wydaje się, że istnieje między nimi niewidzialna ściana. To naprawdę dwa różne światy, co wydaje się nie mieć sensu.

W końcu znamy wodę. Jeśli wlejesz łyżkę wody do już pełnej szklanki, woda stanie się jedna. Nie ma podziału. Więc ta logika jest stosowana do oceanów, ale nie jest właściwa.

Dlaczego więc tak się dzieje? Wiemy, że nie ma niewidzialnej ściany, a woda jest płynna. Co może uniemożliwić mieszanie się wód? Zasadniczo możliwe jest występowanie różnych rodzajów wody. Oceany Atlantycki i Spokojny mają różne gęstości, skład chemiczny, poziom zasolenia i inne cechy.

Halokliny

Gdybyś odwiedził miejsce podziału między oceanami, mógłbyś zobaczyć bardzo widoczną granicę ze względu na różne właściwości fizyczne i chemiczne. Granice te znane są jako kliny oceaniczne.

Halokliny, czyli krawędzie między zbiornikami wodnymi o różnych poziomach zasolenia, są naprawdę niesamowite i właśnie to widzimy, gdy patrzymy na styk Oceanu Spokojnego i Indyjskiego.

Słynny odkrywca Jacques Cousteau zauważył to podczas nurkowania w Cieśninie Gibraltarskiej. Doniósł, że poziomy wody o różnym zasoleniu wydawały się być wyraźnie podzielone. Każda strona miała również swoją własną florę i faunę.

Halokliny pojawiają się, gdy różnica między jednym zasoleniem a drugim przekracza pięć razy. Innymi słowy, jeden zbiornik wodny musi być pięć razy bardziej słony niż drugi, aby można było zauważyć to zjawisko.

Możesz nawet stworzyć haloklinę w domu! Wystarczy napełnić szklankę do połowy wodą morską lub zabarwioną słoną wodą, a następnie dokończyć napełnianie szklanki wodą pitną. W tym przypadku jedyną różnicą jest to, że haloklina będzie pozioma. W oceanie haloklina jest pionowa.

Gęstość i bezwładność

Jeśli pamiętasz lekcje fizyki z liceum, to pamiętasz, że gęstsza ciecz pozostaje na dnie pojemnika, podczas gdy mniej gęsta ciecz trafia na górę. Gdyby to było takie proste, krawędź między oceanami nie byłaby pionowa, ale pozioma. Zasolenie między nimi byłoby również znacznie mniej zauważalne, im bliżej oceany znajdowałyby się od siebie. Dlaczego więc?czy to się nie zdarza?

Po pierwsze, różnica między gęstością dwóch oceanów nie jest tak duża, aby jeden wzrósł, a drugi spadł, ale wystarczy, aby się nie mieszały. Innym powodem jest bezwładność. Jedna z sił bezwładności nazywana jest efektem Coriolisa, który występuje, gdy system obraca się wokół osi.

Przykładem tego jest fakt, że planeta obraca się wokół własnej osi, a wszystko na Ziemi odczuwa tę siłę, stając się niezdolnym do poruszania się w linii prostej podczas orbitowania.

To dlatego kierunki prądów oceanicznych Pacyfiku i Atlantyku nie mieszają się! Mamy więc zarówno fizyczne, jak i chemiczne odpowiedzi na to pytanie, gdy następnym razem ktoś je postawi.