Uzun boyunlu ve iri gözlü vahşi bir hayvan olan vicuña, termal kapasitesi nedeniyle değerli bir kürk üretir. Deri ile temas ettiğinde vicuña yünü ısıyı muhafaza eder ve çok düşük sıcaklıklarda bile kullanıcıyı sıcak tutar. Eski zamanlarda bu kumaş sadece İnka halkının kraliyet mensuplarını giydirmek için kullanılırdı.

Güney And Dağları'nda yaşayan dört deve türünden biri olan vicuña'lardan ikisi evcilleştirilmiştir: alpaka ve lama. Diğer ikisi, guanaco ve vicuña ise yabanidir. Güney Amerika'da And Dağları boyunca dağılım gösteren vicuña'lar en çok Peru-Bolivya dağlarında ve Şili ile Arjantin'in kuzeyinde, 3.800 ila 5.000 metre arasında değişen yüksekliklerde yoğunlaşmıştır.

Vicuña'nın güçlü bir özelliği de kürkünün rengidir. Sırtında, vücudunun yanlarında, boynu boyunca ve başının arkasında tarçın rengi vardır. Göğsünde, karnında, bacaklarının iç kısmında ve başının alt kısmında renk beyazdır.

Flickr

Yün çıkarma

Vicuñalar esaret altında üremezler. Bu tür, barışçıl bir şekilde otlayan vahşi hayvanlardan oluşur. Yılda sadece bir kez, onları ağıllara götürmek ve yünlerini almak için toplanan yerel halk tarafından rahatsız edilirler. Vicuñalar, "chacos" adı verilen festival törenlerinde toplu olarak kırpılır.

Bu törende yüzlerce insan bir insan kordonu oluşturarak hayvanları yünlerinin çıkarıldığı geçici kafeslere sürmektedir. Tüm süreç koruma kurumlarından denetçilerin huzurunda gerçekleşmekte ve bazen ekolojistler ve gazeteciler de katılmaktadır.

Kumaşın değeri

Bir vicuña her üç yılda bir sadece 200 gram elyaf ürettiğinden, bu yünün yüksek değeri nadir bulunmasından kaynaklanmaktadır. Örneğin, yaklaşık 25.000 $ değerinde bir vicuña yünü palto yapmak için 25 ila 30 vicuña gerekmektedir. Kumaştan yapılmış bir çift çorap yaklaşık 1.000 $'dır ve bir takım elbise 70.000 $'a ulaşabilirken, eşofman altı yaklaşık 24.000 $'a mal olmaktadır.Dolar.

Dreamstime

İskoçya'nın Holland & Sherry şirketi bu kumaşı üretmeye karar verene kadar, tamamen vicuña yününden yapılmış giysiler bulmak imkansızdı. Bunun nedeni, liflerin çok ince olması ve ham kilosunun 500 dolara kadar çıkmasına neden olan değeriydi.

Yünün bir diğer özelliği de iç içe geçen ve havayı yalıtan pullu liflere sahip olmasıdır. İtalya, İngiltere, Almanya ve Amerika Birleşik Devletleri gibi ülkelere yılda sadece yaklaşık dört ton vicuña yünü ihraç edilmektedir.

Vicuñaların korunması

And Dağları bölgesinin Avrupalılar tarafından kolonileştirilmesinden önce bir ila iki milyon arasında olan vikuan nüfusu, İspanyolların gelişi ve Avrupa'ya lif götürmek amacıyla gelişigüzel avlanmalarından sonra yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalmıştır. 1960 yılında türün sayısı yalnızca altı bin örneğe kadar düşmüştür.

Bunun için Peru, Bolivya, Şili ve Arjantin hükümetleri arasında bir anlaşma yapılması gerekiyordu. 1969 yılında ilk kez gerçekleştirilen Vicuña'nın Korunması ve Yönetimi Sözleşmesi'nde bu anlaşmaya varıldı.

Bu vesileyle hükümetler, vicuña popülasyonunu korumanın en etkili yolunun onu yabani halde tutmak olduğunu belirttiler. Ayrıca vicuñanın And halklarına fayda sağlaması gereken alternatif bir ekonomik üretim olduğu da kabul edildi.

Böylece, kısıtlı ve denetimli bir yönetimle devlet tarafından korunan bir hayvan haline geldi. Vicuña'nın avlanması ve ticarileştirilmesi yasaklandı ve şu anda sadece lifinin ticarileştirilmesine izin veriliyor. Kooperatifler veya yarı ticari kuruluşlar aracılığıyla ticarileştirmeyi denetlemek ve desteklemek için resmi organizmalar oluşturuldu.

1987 yılından bu yana yaklaşık 200 And topluluğu yabani sürülere sahip olmuştur. And halkı bu hayvanların hiçbirini kurban edemez, bu nedenle sadece yönetim kurallarına uyarak ve bu hayvanları inceleyen kişilerin gözetimi altında kırkabilirler.