বিমানৰ বিষয়ে কৌতুহল সদায় মানুহৰ কল্পনাত সোমাই আহিছে। কোনোৱে ভয় অনুভৱ কৰে, আনহাতে আন কিছুমানে পৃথিৱীৰ এটা চুকলৈ যোৱা বিমানৰ কি হয় সেই বিষয়ে ভালদৰে বুজিব বিচাৰে।

বিমান অতি বেছি বেগেৰে উৰি যোৱাটো নতুন কথা নহয়। কিন্তু বিমানখনৰ ভিতৰত থকাসকলৰ বাবে বিমানখন অতি লাহে লাহে উৰিছে বুলি অনুভৱ হয় যদিও আমি জানো যে এনে নহয়। পৰম্পৰাগত মডেলসমূহে ঘণ্টাত প্ৰায় ৬০০ কিলোমিটাৰ বেগত উৰণ কৰে, যাৰ ফলত ক্ৰু সদস্যসকলে একেদিনাই আন এখন দেশত উপস্থিত হ’ব পাৰে। কিন্তু, বতাহত থিয় হৈ থাকিব পাৰিবনে?

বাণিজ্যিক বিমান

ডেউকাৰ মাজেৰে পাৰ হৈ যোৱা বতাহে সৃষ্টি কৰা লিফ্টৰ বাবে বিমান উৰি যায়। অৰ্থাৎ ইহঁত ওপৰত থাকিবলৈ হ’লে টাৰ্বাইনবোৰ অন হোৱাটো প্ৰয়োজনীয়। ইয়াৰ ফলত বিমানখনৰ ফিউজেজৰ মাজেৰে বায়ুৰ বৃহৎ প্ৰবাহ সৃষ্টি হয়, যাৰ ফলত বিমানখন উৰিবলৈ বাধ্য হয়। যদি এনে প্ৰবাহ নাথাকে তেন্তে বিমানখনে লিফ্ট হেৰুৱাই দুৰ্ঘটনাগ্ৰস্ত হয়।

Aero Magazine

আমি যাত্ৰা কৰিবলৈ অভ্যস্ত হোৱা বিমানবোৰত তথাকথিত Stall Speed ​​আছে। বতাহত নিজকে টিকিয়াই ৰাখিবলৈ বিমান এখনৰ নূন্যতম গতি এইটোৱেই হ’ল। বিমানে অৱতৰণৰ সময়ত যিমানেই গতি বহু পৰিমাণে হ্ৰাস কৰে, সিমানেই সেই গতি বজাই ৰাখে।

অৰ্থাৎ বাণিজ্যিক বিমান চলোৱা সাধাৰণ বিমানে বতাহত স্থবিৰ হৈ নিজকে টিকিয়াই ৰাখিব নোৱাৰে। মন্থৰ হোৱাৰ মুহূৰ্ততো বিমানখনে ষ্টল স্পীড বজাই ৰাখে। তেওঁ হ’বইয়াক ০ কিলোমিটাৰ প্ৰতি ঘণ্টালৈ হ্ৰাস কৰি বতাহত চলি থকাটো অসম্ভৱ।

কিন্তু সামৰিক বিমানৰ কিছুমান মডেল সঁচাকৈয়ে বতাহত ৰৈ থাকিব পাৰে। ইয়াৰ বাবে মডেলসমূহ নিৰ্দিষ্ট আৰু সাধাৰণ প্ৰকাৰৰ পৰা পৃথকভাৱে কাম কৰে। কিছুমান সেনাৰ বিমান ইতিমধ্যে প্ৰযুক্তিৰ ফালৰ পৰা পুৰণি হৈ গৈছে। কাৰণ যুদ্ধযোদ্ধা বিমান আছে যিবোৰে বহুত বেছি উচ্চতাত উপনীত হ'ব পাৰে আৰু ইয়াৰ কেইবাটাও নিৰ্দিষ্টতা আছে যিয়ে বৰ্তমানৰ বিমানবোৰক 'চপ্পলত' এৰি দিয়ে।

যুদ্ধযুদ্ধ বিমান

যুদ্ধযোদ্ধা বিমানবোৰ অস্ত্ৰৰে অত্যন্ত সজ্জিত। ইহঁতৰ ওপৰত প্ৰয়োগ কৰা প্ৰযুক্তিৰ দ্বাৰা বতাহত ঘণ্টাত ২০০০ কিলোমিটাৰতকৈ অধিক গতিবেগ লাভ কৰিব পৰা যায়। আনকি কিছুমান ৰাডাৰৰ লক্ষ্য নোহোৱাকৈও থাকিব পাৰে।

এই বিশেষত্বই ইহঁতক প্ৰকৃত চেণ্টিনেল কৰি তোলে। কাৰণ শত্ৰুৰ ভূখণ্ডৰ ওপৰেৰে উৰি যোৱা আৰু আৱিষ্কাৰ নোহোৱাকৈ চোৰাংচোৱাগিৰিৰ কৌশল প্ৰয়োগ কৰা সম্ভৱ।

যুদ্ধ বিমানৰ আন এটা বৈশিষ্ট্য হ’ল বৃহৎ পৰিমাণৰ অস্ত্ৰ কঢ়িয়াই নিব পৰা আৰু আনকি আকাশী সংঘাতও চলাব পৰা ক্ষমতা। কিন্তু, ইয়াত উপস্থাপন কৰা ডাঙৰ প্ৰশ্নটো হ’ল বতাহত স্থবিৰ হৈ থকাৰ সম্ভাৱনা (বা নহয়)।

অস্ত্ৰ আৰু প্ৰযুক্তি

যুদ্ধ বিমানৰ বৈশিষ্ট্য

যুদ্ধ বিমান যুদ্ধবিমান চৰম পৰিস্থিতিৰ অঞ্চলত, যেনে অৱতৰণৰ বাবে সৰু বা আনকি অনুপযুক্ত ঠাইত, উৰণ বা অৱতৰণ কৰিবলৈ বিকশিত কৰা হয়। অৱশ্যে প্ৰত্যেকেই বৈশিষ্ট্য আহৰণ কৰেনিজৰ, কিন্তু সকলোবোৰ সাধাৰণ বিমানৰ বহু ওপৰত উচ্চতা আৰু গতিবেগত উৰিব পৰাকৈ ডিজাইন কৰা হৈছে। ইয়াৰ উপৰিও ইহঁতক অস্ত্ৰ কঢ়িয়াই নিব পৰাকৈ আৰু বিমান যুদ্ধৰ ক্ষেত্ৰত আঁতৰি থাকিবলৈ ডিজাইন কৰা হৈছে।

এইদৰে এই বিমানবোৰৰ বতাহত নমনীয়তা থাকে। আনকি কিছুমানে বতাহত ‘লুপিং’ কৰিব পাৰে, যিটোৱে এই বিমানবোৰে উৰিবলগীয়া আধিপত্যৰ ইংগিত দিয়ে। ইয়াৰ লগে লগে এই সিদ্ধান্ত লোৱা হয় যে হয়, কিছুমান যুদ্ধবিমান আকাশত ৰৈ যাব পাৰে।

এই নিৰ্দিষ্টতাৰ কাৰণ হৈছে যুঁজাৰু বিমানৰ ডিজাইন, যিবোৰক প্ৰয়োজন হ'লে বতাহত স্থবিৰ হৈ থাকিবলৈ ভবা আৰু খাপ খুৱাই লোৱা হয়। এইখিনিতে জোৰ দি ক’ব লাগিব যে সকলোৰে এই বিশেষত্ব নাথাকে। কিন্তু এই অৱস্থাৰ লগত খাপ খুৱাবলৈ আৰম্ভণিৰে পৰাই এটা বৃহৎ অংশ বিকশিত কৰা হয়।

উদাহৰণস্বৰূপে হেৰিয়াৰ হৈছে এখন সামৰিক জেট যাৰ ইঞ্জিন তললৈ আঙুলিয়াই থাকে। এইদৰে ই নিজৰ টাৰ্বাইনৰ শক্তি আৰু ইয়াৰ মাজেৰে বৈ যোৱা বায়ুৰ পৰিমাণৰ মাজৰ ভাৰসাম্যৰ জৰিয়তে আকাশত স্থবিৰ হৈ থাকিবলৈ সক্ষম হয়। গতিকে এদিন আকাশত ৰৈ থকা যুদ্ধযোদ্ধাৰ ছবিৰ সন্মুখীন হ’লে আচৰিত নহ’ব। এই মুহূৰ্তবোৰ সম্ভৱ আৰু ঘটে।